Κράους, Καρλ

(Karl Kraus, Γίτσιν, Τσεχία 1874 – Βιέννη 1936). Αυστριακός συγγραφέας και δραματουργός. Μορφή αντιφατική, ο Κ. μεταστράφηκε από τον ιουδαϊσμό στον καθολικισμό, τον οποίο όμως επίσης απαρνήθηκε αργότερα για να κηρυχθεί υπέρμαχος της απόλυτης ελευθερίας σκέψης. Η λογοτεχνική του δραστηριότητα ταυτίζεται με το περιοδικό Die Fackel το οποίο ίδρυσε ο ίδιος το 1899 και από το 1912 μέχρι το 1936 το συνέτασσε ολόκληρο μόνος του. Εκεί δημοσίευσε όλα τα πολεμικά άρθρα του κατά της δημοσιογραφικής διαφθοράς της γλώσσας (η οποία κατά τον Κ. είχε αρχίσει με τον Χάινε), κατά της πολιτιστικής υποκρισίας και κατά του μιλιταρισμού, του οποίου ο Κ., σοσιαλιστής αρχικά και κατόπιν άκαμπτος συντηρητικός, υπήρξε πάντοτε αμείλικτος πολέμιος. Από τα έργα του, που σήμερα είναι συγκεντρωμένα σε τόμους, ιδιαίτερα αξιόλογα είναι τα Λόγια σε στίχους (1916-30), Ο Νέστροϊ και οι μεταγενέστεροι (1912), μελέτη για το βιεννέζικο λαϊκό θέατρο, Η γλώσσα, που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του (1937), και το εκτεταμένο θεατρικό έργο (περίπου 800 σελίδες) σε 5 πράξεις Οι τελευταίες ημέρες της ανθρωπότητας (1915-22), γλωσσικό πυροτέχνημα, που με την τολμηρή σκηνική του διάρθρωση θυμίζει εξπρεσιονιστική τεχνική.